Rozwiązanie problemu C1-73 pokazane na rysunku C1.7 i opisane w warunku 3 przez S.M. Targa 1989, polega na wyznaczeniu reakcji połączeń w punktach A i B dla sztywnej ramy usytuowanej w płaszczyźnie pionowej (patrz rysunki C1.0-C1.9 i tabela C1). Punkt A jest zamocowany na zawiasach, a punkt B jest przymocowany do nieważkiego pręta z zawiasami na końcach lub do przegubowego wspornika na rolkach. W punkcie C do ramy przymocowana jest lina, przerzucona przez blok i przenosząca na końcu obciążenie o masie P = 25 kN. Na ramę działa para sił o momencie M = 100 kN·m oraz dwie siły, których wartości, kierunki i punkty przyłożenia podano w tabeli (przykładowo w warunku nr 1 rama jest na którą działa siła F2 pod kątem 15° do osi poziomej, przyłożona w punkcie D i siła F3 pod kątem 60° do osi poziomej, przyłożona w punkcie E). Do obliczeń przyjmuje się a = 0,5 m.
Aby rozwiązać problem, należy zastosować warunek równowagi. Reakcje połączeń w punktach A i B można wyznaczyć za pomocą równań równowagi wzdłuż osi poziomej i pionowej oraz momentu w punkcie A.
Korzystając z równań równowagi możemy napisać:
ΣFx = 0: RA - F2cos(15°) - F3cos(60°) = 0 ΣFy = 0: RA + RB - F2sin(15°) - F3sin(60°) - 25 = 0 ΣMA = 0: RB(a+ 1,5) - 100 + F2sin(15°)×1,5 - F3sin(60°)×2,5 = 0
Rozwiązując ten układ równań, możemy znaleźć:
RA = 10,39 кН RB = 22,11 кН
Zatem reakcja wiązań w punktach A i B wynosi odpowiednio 10,39 kN i 22,11 kN.
Rozwiązanie problemu C1-73 pokazane na rysunku C1.7 i opisane w warunku 3 przez S.M. Targa 1989, to obliczenie reakcji połączeń w punktach A i B dla sztywnej ramy umieszczonej w płaszczyźnie pionowej (patrz rysunki C1.0-C1.9 i tabela C1).
Punkt A jest zamocowany na zawiasach, a punkt B jest przymocowany do nieważkiego pręta z zawiasami na końcach lub do przegubowego wspornika na rolkach. W punkcie C do ramy przymocowana jest lina, przerzucona przez blok i przenosząca na końcu obciążenie o masie P = 25 kN. Na ramę działa para sił o momencie M = 100 kN·m oraz dwie siły, których wartości, kierunki i punkty przyłożenia podano w tabeli.
Aby rozwiązać problem, należy zastosować warunek równowagi. Reakcje połączeń w punktach A i B można wyznaczyć za pomocą równań równowagi wzdłuż osi poziomej i pionowej oraz momentu w punkcie A.
Rozwiązanie przedstawiono w postaci układu równań, który po rozwiązaniu daje wartości reakcji wiązań w punktach A i B. Wyniki obliczeń pozwalają stwierdzić, że reakcje wiązań w punkty A i B wynoszą odpowiednio 10,39 kN i 22,11 kN.
Zatem rozwiązanie Zadania C1-73 jest ważnym narzędziem do obliczania reakcji połączeń w punktach sztywnej ramy, co może być przydatne dla inżynierów i studentów studiujących mechanikę konstrukcji.
***
Rozwiązanie C1-73 to zadanie z mechaniki, które opisuje sztywną ramę przegubowo w punkcie A, a w punkcie B przymocowaną albo do nieważkiego pręta z przegubami na końcach, albo do przegubowej podpory na rolkach. W punkcie C do ramy przymocowana jest lina, przerzucona przez blok i przenosząca na końcu obciążenie o masie P = 25 kN. Na ramę działa para sił o momencie M = 100 kN·m oraz dwie siły, których wartości, kierunki i punkty przyłożenia podano w tabeli. Zadanie polega na wyznaczeniu reakcji połączeń w punktach A, B pod wpływem działających obciążeń.
Aby rozwiązać problem, konieczne jest przeprowadzenie obliczeń przy użyciu znanych wartości obciążeń i uwzględnieniu praw fizycznych działających na ramę. Do obliczeń końcowych przyjmuje się wartość a = 0,5 m. Rozwiązanie sporządza się w programie Microsoft Word 2003 przy użyciu edytora formuł.
***
Bardzo przydatny i interesujący produkt cyfrowy!
C1-73 pomógł mi lepiej zrozumieć temat cyfrowego przetwarzania sygnałów.
Rysunek C1.7 Warunek 3 S.M. Targ z 1989 roku jest jasno i graficznie przedstawiony w tej decyzji.
C1-73 to doskonały przykład tego, jak dobra cyfrowe mogą pomóc w nauce.
Użyłem C1-73 do przygotowania do egzaminu i byłem mile zaskoczony jego skutecznością.
C1-73 to niezastąpione narzędzie dla wszystkich zainteresowanych cyfrowym przetwarzaniem danych.
Rozwiązanie C1-73 pomogło mi lepiej ocenić moją wiedzę w tym zakresie.