Znane współczynniki dyfuzji D = 1,4210^-5 m^2/s i lepkość 17,8 μPaz jakiegoś gazu w normalnych warunkach. Należy określić masę molową M tego gazu i jego rodzaj.
Rozwiązanie zadania: Aby rozwiązać problem, korzystamy z prawa Stokesa-Einsteina, które opisuje zależność współczynnika dyfuzji od lepkości i masy molowej gazu:
D = (kT)/(6Liczba Piηr), gdzie k jest stałą Boltzmanna (1,3810^-23 J/K), T – temperatura gazu (w K), η – lepkość gazu (w Paс), r – promień cząsteczki gazu (w metrach).
Masę molową gazu M oblicza się ze wzoru:
M = (RT)/(Dπd^2), gdzie R jest uniwersalną stałą gazu (8,31 J/(mol·K)), d jest średnicą cząsteczki gazu (w metrach).
Zastępując znane wartości współczynnika dyfuzji D i lepkości gazu η, a także biorąc pod uwagę, że dla gazu w normalnych warunkach temperatura T = 273 K, otrzymujemy:
r = (kT)/(6πηD) = (1,3810^-23273)/(6s17,810^-61,4210^-5) ≈ 3,83*10^-10 m.
Następnie podstawiając wartość promienia r i biorąc średnicę cząsteczki gazu d = 2r, znajdujemy masę molową gazu M:
M = (RT)/(Dπd^2) = (8,31*273)/(
Znane współczynniki dyfuzji D = 1,4210^-5 m^2/s i lepkość 17,8 μPaz jakiegoś gazu w normalnych warunkach. Należy określić masę molową M tego gazu i jego rodzaj.
Rozwiązanie zadania: Aby rozwiązać problem, korzystamy z prawa Stokesa-Einsteina, które opisuje zależność współczynnika dyfuzji od lepkości i masy molowej gazu:
D = (kT)/(6πηr), gdzie k jest stałą Boltzmanna (1,3810^-23 J/K), T – temperatura gazu (w K), η – lepkość gazu (w Paс), r – promień cząsteczki gazu (w metrach).
Masę molową gazu M oblicza się ze wzoru:
M = (RT)/(Dπd^2), gdzie R jest uniwersalną stałą gazu (8,31 J/(mol·K)), d jest średnicą cząsteczki gazu (w metrach).
Zastępując znane wartości współczynnika dyfuzji D i lepkości gazu η, a także biorąc pod uwagę, że dla gazu w normalnych warunkach temperatura T = 273 K, otrzymujemy:
r = (kT)/(6πηD) = (1,3810^-23273)/(6s17,810^-61,4210^-5) ≈ 3,83*10^-10 m.
Następnie podstawiając wartość promienia r i biorąc średnicę cząsteczki gazu d = 2r, znajdujemy masę molową gazu M:
M = (RT)/(Dπd^2) = (8,31273)/(1,4210^-5π(23,8310^-10)^2) ≈ 28 g/mol.
Zatem masa molowa gazu wynosi około 28 g/mol. Aby określić rodzaj gazu, należy porównać otrzymaną masę molową z masami molowymi gazów ze znanych tablic. Na przykład ta masa molowa odpowiada cząsteczce azotu (N2).
Do rozwiązania problemu skorzystamy z prawa Stokesa-β Einsteina, które opisuje zależność współczynnika dyfuzji od lepkości i masy molowej gazu:
D = (kT)/(6πηr),
gdzie D to współczynnik dyfuzji, k to stała Boltzmanna (1,38×10^-23 J/K), T to temperatura gazu (w K), η to lepkość gazu (w Pa s), r to promień cząsteczka gazu (w metrach).
Masę molową gazu M oblicza się ze wzoru:
M = (RT)/(Dπd^2),
gdzie R jest uniwersalną stałą gazu (8,31 J/(mol K)), d jest średnicą cząsteczki gazu (w metrach).
Zastępując znane wartości współczynnika dyfuzji D i lepkości gazu η, a także biorąc pod uwagę, że dla gazu w normalnych warunkach temperatura T = 273 K, otrzymujemy:
r = (kT)/(6πηD) = (1,38×10^-23×273)/(6π×17,8×10^-6×1,42×10^-5) ≈ 3,83×10 ^ -10 m.
Następnie podstawiając wartość promienia r i biorąc średnicę cząsteczki gazu d = 2r, znajdujemy masę molową gazu M:
M = (RT)/(Dπd^2) = (8,31×273)/(1,42×10^-5×π×(2×3,83×10^-10)^2) ≈ 28 g/mol.
Zatem masa molowa gazu wynosi około 28 g/mol. Aby określić rodzaj gazu, należy porównać otrzymaną masę molową z masami molowymi gazów ze znanych tablic. Na przykład ta masa molowa odpowiada cząsteczce azotu (N2). Zatem gazem, którego szukamy, jest azot (N2).
***
Aby rozwiązać ten problem, należy skorzystać z prawa Ficka, które opisuje proces dyfuzji:
J = -D * ∂C/∂x,
gdzie J jest gęstością strumienia substancji rozpraszającej, D jest współczynnikiem dyfuzji, C jest stężeniem substancji.
W tym przypadku dla gazu doskonałego można zastosować następujące wyrażenie na gęstość strumienia gazu dyfundującego:
J = -D * (∂ρ/∂x) / ρ,
gdzie ρ jest gęstością gazu.
Ponieważ gaz znajduje się w normalnych warunkach, jego gęstość w tych warunkach można wyrazić poprzez masę molową M:
ρ = pM / (RT),
gdzie p to ciśnienie gazu, R to uniwersalna stała gazu, T to temperatura gazu.
Dlatego możemy napisać wyrażenie na gęstość strumienia dyfundującego gazu w postaci masy molowej M:
J = -D * (p / RT) * (∂M/∂x) / M.
Z warunków zadania znany jest współczynnik dyfuzji D oraz lepkość gazu, na podstawie których można wyznaczyć jego masę molową M.
Aby to zrobić, używamy dobrze znanego wzoru na lepkość gazu doskonałego:
η = (5/16) * (M/πRT)^0,5,
z czego możemy wyrazić masę molową M:
M = (mRT/5)^2.
Podstawiając znane wartości otrzymujemy:
M = (17,8 * 10^-6 * π * 8,31 * 273,15 / 5)^2 ≈ 28 g/mol.
Zatem masa molowa gazu wynosi około 28 g/mol. Aby określić, jaki to rodzaj gazu, musisz poznać więcej informacji na jego temat.
***
Ten kurs pozwala szybko opanować programowanie, nawet jeśli nie masz doświadczenia w tej dziedzinie.
Materiały szkoleniowe są prezentowane w przyjaznej dla użytkownika formie, łatwej do zrozumienia i zapamiętania.
Instruktorzy kursu są dostępni do komunikacji i pomocy w dowolnym momencie.
Struktura kursu pozwala na ukończenie go we własnym tempie i bez stresu.
Po ukończeniu kursu możesz zacząć tworzyć własne programy i automatyzować rutynowe zadania.
Formuła kursu online pozwala na naukę programowania z dowolnego miejsca na świecie.
Kurs zawiera wiele praktycznych zadań i projektów, które pomogą utrwalić zdobytą wiedzę.
Materiały szkoleniowe są stale aktualizowane i uzupełniane o nowe tematy i technologie.
Kurs pomaga rozwijać logiczne myślenie i umiejętność rozwiązywania złożonych problemów.
Udział w kursie może być świetnym początkiem kariery w branży IT.