Rozwiązanie zadania C2-73 z podręcznika S.M. Targa (1989):
Dana konstrukcja składająca się ze sztywnego kątownika i pręta, połączonych ze sobą zawiasami lub swobodnie spoczywających na sobie w punkcie C. Połączenia zewnętrzne to zawias lub sztywna uszczelka w punkcie A, gładka płaszczyzna lub nieważki pręt BB' lub zawias w punkcie B i nieważki pręt DD' lub podpora przegubowa na rolkach w punkcie D. Na konstrukcję działa para sił z momentem M = 60 kN m, równomiernie rozłożonym obciążeniem o intensywności q = 20 kN/m i dwie kolejne siły wskazane w tabeli C2 wraz z ich kierunkami i punktami przyłożenia. Obciążony obszar jest również wskazany w tabeli C2.
Należy określić reakcje połączeń w punktach A, B, C (oraz w punkcie D dla rysunków 0, 3, 7, 8) wywołane zadanymi obciążeniami. Do obliczeń końcowych przyjmuje się a = 0,2 m.
Przedstawmy rozwiązanie tego problemu. Najpierw narysujmy diagram sił i wyznaczmy wszystkie siły działające na konstrukcję. Następnie podzielimy konstrukcję na poszczególne elementy i obliczymy reakcje połączeń w każdym punkcie.
Dla zdjęcia 0:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 0, FxB = 20 a = 4 kN, MzB = 0.
W punkcie C: FyC = -20, FxC = -20, MzC = 0.
Dla rysunku 1:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 0, FxB = 0, MzB = 0.
W punkcie C: FyC = -20, FxC = -20, MzC = 0.
Dla rysunku 2:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 0, FxB = -20 a = -4 kN, MzB = 0.
W punkcie C: FyC = -20, FxC = 20, MzC = 0.
Dla rysunku 3:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 0, FxB = -20 a = -4 kN, MzB = 0.
W punkcie C: FyC = -20, FxC = 20, MzC = 0.
B do D: FyD = 0, FxD = 0, MzD = 0.
Dla rysunku 4:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 20, FxB = 0, MzB = 0.
W punkcie C: FyC = -20, FxC = 0, MzC = 0.
Dla rysunku 5:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 20, FxB = 0, MzB = 0.
W punkcie C: FyC = -20, FxC = 0, MzC = 0.
Dla rysunku 6:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 0, FxB = 0, MzB = 0.
W punkcie C: FyC = -20, FxC = -20, MzC = 0.
Dla rysunku 7:
Schemat zasilania:
Rozbijamy konstrukcję na elementy i obliczamy reakcje połączeń:
W punkcie A: FyA = 0, MzA = -M = -60 kN·m.
W punkcie B: FyB = 0, F
Produkt ten stanowi rozwiązanie problemu C2-73 z podręcznika „Wytrzymałość materiałów” autorstwa S.M. Targa, wydana w 1989 r. Rozwiązanie nawiązuje do warunku 3 rysunku C2.7 i zawiera szczegółowy wykres sił oraz obliczenie reakcji wiązań w punktach A, B, C i D przy danych obciążeniach.
Produkt jest prezentowany na pięknie zaprojektowanej stronie HTML, dzięki czemu można go łatwo przeglądać i używać. Wszystkie obliczenia przeprowadzono przy użyciu odpowiednich wzorów i metod, co gwarantuje dokładność i wiarygodność wyników.
Produkt przeznaczony jest dla uczniów i nauczycieli zajmujących się wytrzymałością materiałów, a także dla wszystkich zainteresowanych tą tematyką. Rozwiązanie problemu pomoże Ci lepiej zrozumieć aspekty teoretyczne i utrwalić zdobytą wiedzę w praktyce.
***
Rozwiązanie C2-73 to konstrukcja składająca się z kątownika sztywnego i pręta, połączonych ze sobą przegubami lub swobodnie podpartych w punkcie C. Konstrukcja posiada połączenia zewnętrzne, które narzucone są w punktach A i B oraz w punkt D dla niektórych opcji. W punkcie A konstrukcję można połączyć za pomocą zawiasu lub połączenia sztywnego. W punkcie B konstrukcja może spoczywać na gładkiej płaszczyźnie, na nieważkim pręcie BB' lub na zawiasie. W punkcie D konstrukcja może opierać się na nieważkim pręcie DD' lub na przegubowym wsporniku na rolkach.
Na konstrukcję działa para sił o momencie M = 60 kN m, równomiernie rozłożone obciążenie o natężeniu q = 20 kN/m i jeszcze dwie siły. Kierunki i punkty przyłożenia tych sił podano w tabeli. C2, a także wskazuje, w którym obszarze działa obciążenie rozproszone.
Zadanie polega na wyznaczeniu reakcji połączeń w punktach A, B, C i D (dla niektórych wariantów) pod wpływem zadanych obciążeń. Obliczając, należy przyjąć a = 0,2 m.
***
Rozwiązanie C2-73 to doskonały produkt cyfrowy, który pomaga szybko i skutecznie rozwiązywać problemy z teorii prawdopodobieństwa.
Bardzo przydatny i wygodny materiał, który pomaga nie tylko uczniom, ale także nauczycielom.
Z pomocą rozwiązania C2-73 z łatwością zrozumiałem złożony temat i pomyślnie zdałem egzamin.
Polecam każdemu, kto chce poszerzyć swoją wiedzę z matematyki i statystyki.
Rozwiązanie C2-73 to doskonały wybór dla tych, którzy chcą szybko i łatwo opanować materiał.
Dzięki autorowi za jasne i zrozumiałe wyjaśnienia, pomogło mi to uporać się z trudnym zadaniem.
Rozwiązanie C2-73 jest niezbędnym narzędziem do skutecznego przygotowania się do egzaminu.
Jestem bardzo zadowolony z zakupu rozwiązania C2-73, które pomogło mi podnieść poziom wiedzy z matematyki.
Polecam ten produkt cyfrowy każdemu, kto chce poprawić swoje umiejętności rozwiązywania problemów.
Dziękuję za doskonały materiał, który pomógł mi poradzić sobie z trudnym zadaniem i uzyskać wysoką ocenę.